Ας φανταστούμε ότι είμαστε στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο άγγλος αρχαιολόγος Αρθουρ Εβανς έχει ήδη αρχίσει τις ανασκαφές στα ανάκτορα της Κνωσού. Αλλά σε αυτό το φανταστικό σενάριο ένα αλλόκοτο πλήθος – μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους – έχει μαζευτεί γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο. Ατομα άσχετα μεταξύ τους, όλων των ηλικιών και των δύο φύλων, με κοινό παρονομαστή ότι δεν έχουν ειδικές γνώσεις αρχαιολογίας. Εχουν όμως άποψη και κάνουν υποδείξεις. «Ελα, Αρθουρ, αγόρι μου, πάρ’ το λίγο πιο δεξιά». «Εεε, πες στους εργάτες σου ότι βαράνε πολύ δυνατά την αξίνα. Θα σπάσουν καμιά κολόνα». Κάποιοι φωνάζουν ότι οι ανασκαφές θα φέρουν τουρίστες και ο καπιταλισμός θα μας πάρει τα σπίτια και θα τα κάνει Airbnb. Τελικά όλοι αυτοί πλακώνονται μεταξύ τους. Ενώ ο Εβανς συνεχίζει τις ανασκαφές του… Τα αίματα θα είχαν ανάψει πολύ περισσότερο αν όλοι αυτοί ήταν, στη δεκαετία του 1880, στην Επίδαυρο όταν ο Παναγής Καββαδίας έφερνε στο φως το αρχαίο θέατρο. Διότι ο Κεφαλονίτης ήταν και αγύριστο κεφάλι και δημιουργούσε φανατικούς φίλους και επίσης φανατικούς εχθρούς.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ