Πιο κλισέ από τον τίτλο δεν γίνεται. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που διαπίστωσα διαβάζοντας τη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες – κατά τους συντάκτες της  Guardian – του 21ου αιώνα. Είχα την εντύπωση λοιπόν ότι σε αυτόν τον κατάλογο θα κυριαρχούν, με κάποιον τρόπο, ταινίες με σούπερ ήρωες, ταινίες φανταστικών περιπετειών βασισμένες σε κόμικς. Από αυτές που πρέπει να «σκάψεις» πολύ για να βρεις το συναίσθημα (διότι ιστορία χωρίς καθόλου συναίσθημα δεν στέκει ούτε σε καρτούν). Και όμως, δεν υπάρχει σχεδόν καμιά. Οσο και αν η επιλογή έγινε από Βρετανούς, εξού και η πριμοδότηση των ευρωπαϊκών παραγωγών, που σνομπάρουν τις λεγόμενες «αμερικανιές», φαίνεται ότι η σχέση μας με την 7η Τέχνη διατηρείται στους παλιούς άξονές της. Σε αυτό το «Σινεμά ο Παράδεισος» αέναης διάρκειας, συγκινούμαστε πάντα από τους γενναίους, τους πολύ ερωτευμένους και τους «ιερούς τρελούς».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή