Μια βιαστική απόφαση

Το σχολείο και η κοινωνία είναι ανάγκη να υποβοηθούν τους μαθητές να διαμορφώνονται, ως ελεύθεροι και ολοκληρωμένοι ψυχοσωματικά άνθρωποι, με πλήρη γνώση και συνείδηση της ταυτότητας αλλά και της ετερότητάς τους. Η πρόθεση του υπουργείου Παιδείας να συμμορφωθεί στην Απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, για μη αναγραφή του Θρησκεύματος και της Ιθαγένειας των μαθητών στα πιστοποιητικά και τους τίτλους του σχολείου, δεν προσφέρει τίποτα θετικό και ουσιαστικό στους μαθητές, παρά μόνον την αίσθηση ότι τελικά άγονται σε μια κοινωνία ατόμων και όχι προσώπων, χωρίς εθνική και θρησκευτική ταυτότητα και συνείδηση. Η ως άνω Αρχή είναι απλώς μια γνωμοδοτική Αρχή, που εισηγείται και προτείνει στην εκτελεστική εξουσία, θεωρώ ότι ήταν μια βιαστική απόφαση. Η απόφασή της είναι εξ ολοκλήρου άκυρη και αντισυνταγματική, διότι δεν έχει λάβει υπόψη τις σχετικές με αυτά τα θέματα αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Διοικητικού Εφετείου Χανίων. Αρμόδια Αρχή να αποφαίνεται καταλυτικά, εάν παραβιάστηκε κάποιο ατομικό δικαίωμα, είναι αποκλειστικά και μόνον τα δικαστήρια (άρθρο 87 του Συντάγματος) και μόνον αυτές οι δικαστικές αποφάσεις είναι υποχρεωτικά εφαρμόσιμες από τη Διοίκηση (άρθρ. 95 παρ. 5 του Συντάγματος).