Αυτό που συμβαίνει με τον Ολυμπιακό είναι πρωτόγνωρο. Προσπάθησα αλλά δεν κατέφερα να θυμηθώ ανάλογο προηγούμενο. Παιχνίδι με παιχνίδι να είναι καλύτερος. Κι όσο αυξάνεται ο βαθμός δυσκολίας τόσο αυτός να βελτιώνεται. Να ανεβάζει την απόδοσή του. Λες κι έχεις απέναντί σου έναν άλτη του ύψους. Ή του επί κοντώ. Οσο ο πήχης ανεβαίνει τόσο κάνει καλύτερα άλματα και τον ξεπερνάει με ευκολία. Πάρτε μία μία τις τέσσερις ομάδες και τα παιχνίδια που έχουν διεξαχθεί. Πλζεν, Μπασακσεχίρ, Κράσνονταρ, Τότεναμ. Η εικόνα του Ολυμπιακού, έστω κι αν φανώ υπερβολικός, μοιάζει με πύραυλο στη διαδικασία της εκτόξευσης. Οσο παίρνει ύψος τόσο αυξάνεται η ταχύτητά του. Προχθές ο Ολυμπιακός εμφάνισε καινούργιο ρεπερτόριο. Μέχρι τότε ήταν η ομάδα που είχε μάθει να κερδίζει. Το βράδυ της Τετάρτης ήταν η ομάδα που αρνείται να χάσει. Και δεν έχασε. Δεν έχασε τον κόσμο κάτω από τα πόδια του στο 0-2.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή