Στο «Λεωφορείο ο Πόθος», ο Τενεσί Ουίλιαμς έβαλε στα χείλη της ηρωίδας του, της εύθραυστης και φαντασιόπληκτης Μπλανς Ντιμπουά, μια παραδοχή που, αν οι άνθρωποι ήμασταν πιο ειλικρινείς, θα κάναμε ευκολότερη και την πραγματική ζωή: «Εγώ δεν θέλω ρεαλισμό, θέλω μαγεία». Γιατί είναι αναντίρρητη η ανάγκη μας για όμορφες ιστορίες. Ο άνθρωπος από την αρχή του πολιτισμού έφτιαχνε παραμύθια με ήρωες και ηρωίδες, με αδύναμους που επιβάλλονταν σε ισχυρούς, με φτωχούς ιππότες και όμορφες πριγκιποπούλες, με ταξίδια μάταια που κατέληγαν σε θριάμβους. Οσο πιο δύσκολη ήταν η πραγματικότητα, τόσο πιο μαγικές οι αφηγήσεις. Οι πιο ωραίοι μύθοι, οι πιο παραμυθένιες και συγκινητικές ιστορίες γράφτηκαν σε περιόδους δύσκολες, σε χρόνια πολέμων και δυστυχίας, και αγαπήθηκαν με πάθος από το λαϊκό κοινό τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή