Είναι από τις περιπτώσεις που παρακολουθείς μια συναυλία – συγκεκριμένα την προχθεσινή στο κατάμεστο Κλειστό Ολυμπιακό του Γαλατσίου -, αλλά μοιάζει να γράφεις για τρεις: και για εκείνη που έδωσε την περασμένη Πέμπτη στο Ηρώδειο και για τη χθεσινή στον ίδιο χώρο. Κι αυτό επειδή στην πραγματικότητα τα τρία sold out της Florence (Welch) είναι ένα μόνο σύμπτωμα από το hype που ζει και ξέρει να υποστηρίζει η ερμηνεύτρια του νεορομαντικού αισθήματος. Το αδιάκοπο πηγαινέλα μεταξύ σκηνής και αρένας στο Γαλάτσι λίγη σχέση έχει με το κελτικό νανούρισμα στον τελευταίο κύκλο του «Game of Thrones» (το «Jenny of Oldstones», που η Florence ερμήνευσε στη μέση της συναυλίας). Το ίδιο και τα αιθέρια φωνητικά με τον χορό που χάρισε ξυπόλητη στους θαυμαστές της σχεδόν σε κάθε τραγούδι, αρχής γενομένης από το «June». Κι όμως, είναι η μία και αδιαίρετη μορφή του art pop φαινομένου που ακούει στο όνομά της – τώρα πια και με τη συνεργασία του κορυφαίου χορογράφου Aκραμ Καν στις περγαμηνές της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή