Σε προηγούμενο άρθρο στα «ΝΕΑ» είχαμε αναφερθεί στην πρόθεση της Τουρκίας να διεκδικήσει ρόλο «μεγαλομεσαίας» Δύναμης στην Ευρασία. Ωστόσο, είναι πιθανόν ότι οι φιλοδοξίες της Αγκυρας είναι ακόμη μεγαλύτερες. Πριν από χρόνια, σε ένα ακαδημαϊκό συνέδριο, ένας τούρκος πανεπιστημιακός είχε αναφέρει στον υπογράφοντα ότι στόχος της Τουρκίας είναι να εξελιχθεί μέχρι το 2050 στην πέμπτη Δύναμη του πλανήτη, πίσω μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, τη Ρωσία και την Ινδία. Τότε ο ισχυρισμός αυτός μου είχε φανεί τόσο εξωφρενικός που δεν άξιζε καν να αξιολογηθεί. Ομως, καθώς τα χρόνια περάσανε, φαίνεται ολοένα και πιο καθαρά ότι η Αγκυρα επιδιώκει να τοποθετήσει τη χώρα στην «Α’ Εθνική» του διεθνούς συστήματος και μάλιστα όχι στους ουραγούς. Αξίζει να επισημανθεί ότι αυτός ο πρωταγωνιστικός ρόλος δεν είναι τόσο πολυτέλεια όσο ανάγκη. Είναι μια φυγή προς τα εμπρός που αποσκοπεί στο να τιθασεύσει τα αντιφατικά στοιχεία της τουρκικής γεωπολιτικής ταυτότητας, θέτοντάς τα στην υπηρεσία αυτού του στρατηγικού στόχου.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ