Στο όγδοο μέρος του αφιερώματος ο Π. Τσαλδάρης από το βήμα της Βουλής εξαπολύει σφοδρά πυρά κατά του Ελ. Βενιζέλου για την οικουμενική, τα ταραγμένα χρόνια του Εθνικού Διχασμού καθώς και την εκτέλεση των Εξι. Η συζήτηση στη Βουλή συνεχίστηκε την επόμενη ημέρα. Ο Τσαλδάρης ανέβηκε στο βήμα και απάντησε στην αγόρευση του Βενιζέλου, χρησιμοποιώντας ως επί το πλείστον τα επιχειρήματα που είχε θέσει και στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών λίγες ημέρες νωρίτερα: «Η κυβέρνησις η οποία θα εσχηματίζετο καθ’ ον τρόπον επρότεινεν ο κ. Βενιζέλος (σ.σ. η οικουμενική) δεν ήτο ουδέν άλλο ειμή μόνον πρόσληψις της αντιπολιτεύσεως εις τα έργα τα κυβερνητικά, κατά συγκατάβασιν εκείνου ο οποίος δια της μεγίστης πλειοψηφίας την οποίαν έχει εξακολουθεί να διαχειρίζεται τα κοινά. Προς τι, κύριοι, μια αντιπολίτευσις θα εξέπιπτεν εις τοιαύτην κατάστασιν, ώστε να δεχθή να γίνη συμπαραστάτις μιας κυβερνήσεως; Αυτό θα ήτο τρόπον τινά μια χαριστική πράξις προς την αντιπολίτευσιν η οποία θα απήδε καθ’ ολοκληρίαν εις τα κοινοβουλευτικά έθιμα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ