Κάθε χρόνο, ή κάθε λίγα χρόνια, το φιλοθέαμον κοινό τρέφεται με νούμερα και οικόπεδα και αυτοκίνητα και καταθέσεις των εκπροσώπων του στη Βουλή. Δεν είναι παράλογο το ενδιαφέρον που προκαλείται – οι βουλευτές είναι και αυτοί άνθρωποι και η ενασχόληση των υπολοίπων ανθρώπων με προσωπικά ζητήματα των πολιτικών είναι όχι μόνο παγκόσμιο σπορ αλλά και ένα είδος άτυπης ρεβάνς για την επιρροή που ασκούν, συχνά ερήμην μας, στη ζωή μας. Αν όμως μείνουμε, όπως συνήθως μένουμε, μόνον στο επιθεωρησιακόν του πράγματος, χάνουμε την ευκαιρία να σκεφτούμε γύρω από έναν διαδεδομένο αλλά όχι αδιαμφισβήτητο θεσμό και, κυρίως, γύρω από το μείζον ζήτημα της σχέσης πολιτικής και ηθικής.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ