«Ο χειρότερος κριτικός μου είμαι εγώ, δεν μου αρέσει σχεδόν τίποτα»

Τα βλέμματα των περαστικών καρφώνονταν πάνω του, χωρίς να δείχνει ότι ενοχλείται. Οι πιο αποφασισμένοι τον σταματούσαν για να τον χαιρετήσουν διακόπτοντας την ξενάγηση στην πόλη που τον δέχθηκε με ενθουσιασμό. Η σχέση του Θοδωρή Κουρεντζή με το Ζάλτσμπουργκ είναι κυτταρική, σκέφτομαι την ώρα που μου έδειχνε τα κτίρια – σύμβολα της πόλης: το σπίτι του Μότσαρτ, του Κάραγιαν, του Σούμπερτ και φυσικά του Γκέογκ Τρακλ, του αγαπημένου του ποιητή. Μικρές ιστορίες που βαραίνουν τη μυθολογία του τόπου, ο οποίος είναι συνυφασμένος με τη μουσική, συνοδεύουν την περιήγηση εκείνο το μεσημέρι που η θερμοκρασία είχε ξεφύγει από τους 32 βαθμούς Κελσίου. Στην αφήγησή του είχε ενσωματώσει, μέχρι να φτάσουμε στο εστιατόριο του Ζάχερ, μικρά στιγμιότυπα από την Ελλάδα, τα πρόσωπα που τον ενέπνευσαν και όλα όσα τον διαμόρφωσαν. Ο Σαχτούρης, για παράδειγμα, ο οποίος ήταν από τους μεγάλους θαυμαστές του Τρακλ.