Η Τουρκία διακατέχεται από ανάμεικτα συναισθήματα για την Ελλάδα. Εχει την υπεροψία της χώρας που υπερτερεί σε πολλούς συντελεστές ισχύος, σε μέγεθος και διπλωματικό εκτόπισμα, από την άλλη θεωρεί την Ελλάδα ευνοημένη και χαϊδεμένο παιδί της Δύσης, τρέφοντας ωστόσο σεβασμό στη διπλωματική μας αρτιότητα και την υψηλή αποτρεπτική μας ισχύ. Η τουρκική ηγεσία ποντάρει πολλά στην έγκαιρη προσαρμογή της σε έναν κόσμο που αλλάζει, στον οποίο θεωρεί ότι η Δύση δεν θα έχει τον κυρίαρχο ρόλο του παρελθόντος, με συνέπεια να αναζητά τρόπους να εδραιωθεί περιφερειακά. Φαίνεται να μην έχει κατασταλάξει ακόμη στον βαθμό δέσμευσής της έναντι της Ρωσίας και λιγότερο της Κίνας, χρησιμοποιώντας τες ως δυνάμει αντίβαρο στην κλονισμένη σχέση της με τη Δύση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή