Η κοροϊδία με τις 120 δόσεις

Εντάξει τώρα. Οποιος σκέφτηκε ότι το πρόβλημα της μη ένταξης των οφειλετών του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων στις 120 δόσεις οφείλεται στο ότι ήταν μικρή χρονικά η περίοδος και ασφυκτικές οι προθεσμίες, μάλλον πρέπει να το πάρει αλλιώς, γιατί δεν είναι σε σωστή πορεία. Εννοώ όποιος κυβερνητικός το σκέφτηκε. Γι’ αυτούς λοιπόν που έλαβαν τη σχετική απόφαση ότι η προθεσμία θα λήξει στις 7 Οκτωβρίου, και πως περιμένουν τις επόμενες πέντε ημέρες ότι θα ενταχθούν στη ρύθμιση άλλοι 500.000 οφειλέτες, η απάντηση είναι ότι το νούμερο είναι εντελώς αυθαίρετο, και ασφαλώς δεν προέρχεται από τη σωστή εκτίμηση της κατάστασης. Οταν οι οφειλέτες Δημοσίου και Ταμείων προσεγγίζουν, αν δεν ξεπερνούν, τα τέσσερα εκατομμύρια και η μεγάλη πλειονότητά τους αποφεύγει να ενταχθεί στη ρύθμιση, αυτό θα έπρεπε να δείξει στην κυβέρνηση ότι η ρύθμιση και κυρίως οι προϋποθέσεις για την ένταξη κάποιου σε αυτή είναι τέτοιες που αποθαρρύνουν αντί να προσελκύουν. Πρέπει λοιπόν άμεσα να αλλάξουν. Να γίνουν πιο ελκυστικές. Διαφορετικά, τα 20 δισ. που θεωρείται ότι είναι τα χρήματα που μπορεί να εισπράξει το κράτος από τα 105 δισ. του συνόλου των οφειλών, θα παραμείνουν άπιαστος στόχος. Ή και όνειρο.