Με την Ευρώπη και πάλι απούσα, η Ελλάδα καλείται για μία ακόμα φορά να τα βγάλει πέρα με το μεταναστευτικό και το προσφυγικό πρόβλημα, σήμερα δε, σε συνθήκες που απειλούν ακόμα περισσότερο να ανάψουν φωτιά από ό,τι και το 2015. Χωρίς μέσα, χωρίς επαρκείς πόρους, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς ελπίδα. Η ευρωπαϊκή απραξία δεν είναι βέβαια τυχαία: το μόνο που ενδιαφέρει αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις στη λεγόμενη «κοινή» ευρωπαϊκή πολιτική, είναι να φύγει το πρόβλημα μακριά τους. Ετσι, εκείνο που τελικά διαμορφώνουν δεν είναι ούτε «κοινή», ούτε «ευρωπαϊκή», αλλά ασφαλώς είναι πολιτική, με θύματα τους ίδιους τους ανθρώπους που βιώνουν αυτή την τραγωδία χωρίς τέλος και, ταυτόχρονα, την Ελλάδα η οποία κινδυνεύει να καταρρεύσει από το βάρος που και πάλι της επιβλήθηκε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή