Ζορμπάς, Παπαναστασίου και Πρέσπες

Με το βλέμμα στην Πάτρα, όπου θα ξεκινήσει η καμπάνια για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας ολοκλήρωσε χθες την επίσκεψή του στη Βόρεια Μακεδονία με ομιλία σε εκδήλωση του περιοδικού «Economist». Οπως αναμενόταν, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε με έμφαση στη Συμφωνία των Πρεσπών, εξήρε τον προοδευτικό Ζάεφ – τον προσφώνησε με το μικρό του όνομα Ζόραν -, μίλησε για τη δυνατότητα που έχει η Ελλάδα να επανακτήσει την ηγεμονία της στα Βαλκάνια, ενώ επανέλαβε το momentum που προσδίδει «δυναμική» στην περιοχή και στη σύμπραξη των δύο χωρών. Γενικά, αν αποτιμούσαμε το ταξίδι του Τσίπρα στα Σκόπια, θα λέγαμε πως από την πλευρά του ήταν μια εκτεταμένη υπενθύμιση της Συμφωνίας των Πρεσπών – που έτσι κι αλλιώς θεωρεί πως ήταν η μεγάλη τομή της κυβέρνησής του. Σημείωσε, βέβαια, πως εκκρεμούν βήματα, όπως αυτά σε σχέση με τα αρχαία ελληνικά πολιτιστικά σύμβολα, τα σχολικά βιβλία από την αρμόδια επιτροπή, αλλά και την πρόοδο της επιτροπής για τα εμπορικά σήματα. Δεν αναφέρθηκε και δεν είχε καμία αιχμή για τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση, ενώ έκανε και παραλληλισμό του εγχειρήματος της Συμφωνίας, αναφέροντας και απόσπασμα του Καζαντζάκη στον «Αλέξη Ζορμπά» (υπαρκτό πρόσωπο που τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έζησε και πέθανε στα Σκόπια) πως «η ελευθερία χρειάζεται και λίγη τρέλα για να μπορέσεις τελικά να κόψεις το σκοινί που σε δένει. Δεν ξέρω αν εγώ και ο Ζόραν είχαμε αρκετή τρέλα για να προχωρήσουμε στο εγχείρημα της Συμφωνίας, πάντως σίγουρα δεν δεχόμαστε ότι ο σεβασμός μας στην Ιστορία σημαίνει ότι οι χώρες μας πρέπει να παραμένουν δεμένες στο παρελθόν, φυλακισμένες στο παρελθόν». Σημείωσε δε πως η όλη Συμφωνία «συμβολίζει τη νίκη της διπλωματίας σε μια περίοδο που η αξία της αμφισβητείται συνεχώς. Μια νίκη της διπλωματίας και της συνεννόησης απέναντι στις δυνάμεις του εθνικισμού, της αδράνειας και της εθνικής περιχαράκωσης». Αναφέρθηκε, θετικά, σε προγενέστερες διπλωματικές στρατηγικές (του Ελευθέριου Βενιζέλου, του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, κυρίως του Ανδρέα Παπανδρέου), αλλά και στην προσπάθεια του 2003 με την Ατζέντα της Θεσσαλονίκης.