ΗχοΔύναμα

Jean – François Paillard. Οι πλήρεις ορχηστρικές ηχογραφήσεις και τα κοντσέρτα στην Erato, Warner, 133 CD

Η δεκαετία του ’50 σφραγίστηκε από μια «επανάσταση» στον χώρο της ερμηνευτικής της προκλασικής, αρχικά, και της κλασικής, στη συνέχεια, περιόδου. Η στροφή στα «όργανα εποχής». Αργότερα επιχειρήθηκε ακόμα και η χρήση οργάνων εποχής στον… Βάγκνερ! Ηταν πλέον η περίοδος που η «επανάσταση» είχε γίνει καθεστώς που έδωσε σπουδαίες στιγμές, αλλά παρήγαγε και τέρατα φανατισμού και ιδεοληψίας. Ωριμάζοντας, το κίνημα επεκτάθηκε στον τρόπο παιξίματος των οργάνων και, παράλληλα, στη μανιώδη αναζήτηση της «αυθεντικής πηγής», του μουσικού κειμένου που θα ανταποκρινόταν, για κάθε έργο, σε αυτό που είχε πραγματικά γράψει ο συνθέτης. Αν και το τελευταίο ακούγεται αυτονόητο, δεν είναι, για δύο λόγους: ο ένας είναι ότι πλήθος από έργα, ακόμα και σημαντικά, έφτασαν σε εμάς όχι μέσα από τα χειρόγραφα των συνθετών τους αλλά από αντίγραφα που παράγονταν επαγγελματικά από ειδικούς μουσικούς αντιγραφείς. Αυτό οδήγησε σε αρκετές εκδοχές, μα και σε λάθη. Ο άλλος είναι ο χρόνος: η προκλασική περίοδος είναι πολύ μακριά, έχουν μεσολαβήσει αιώνες, σημαντικά κείμενα έχουν χαθεί.