Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι το έργο της «Γυναίκα που ταξιδεύει», αν και δεν βρήκε αγοραστή στην έκθεση του 1915 (στην ίδια όπου παρουσιάστηκε και το εμβληματικό «Μαύρο τετράγωνο» του Καζιμίρ Μαλέβιτς) επειδή ήταν το πιο ακριβό, θα αναδεικνυόταν σε ένα από τα δέκα σημαντικότερα της ρωσικής πρωτοπορίας; Ποιος θα υποψιαζόταν ότι πάνω σε ένα από τα σπουδαιότερα έργα της, τη «Χωροδυναμική κατασκευή», κρεμόταν μια σκάφη και πως κάλυπτε μια τρύπα σε μια αποθήκη μέχρι να βρεθεί ένα απλό κόντρα πλακέ για να το αντικαταστήσει; Και ποιος υπέθετε ότι λειτούργησε ως «πέτρα του σκανδάλου», καθώς η σύζυγος του συλλέκτη έργων της ρωσικής πρωτοπορίας Γιώργου Κωστάκη, Αλίκη, τη ζήλευε επειδή ήταν η μοναδική καλλιτέχνις που ο άνδρας της την αποκαλούσε όχι απλώς με το μικρό της όνομα, αλλά με το χαϊδευτικό της;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ