Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ αναίρεσε μια φορά τον εαυτό του με την περίφημη μεταστροφή του 2015, η οποία καταχωρίστηκε διεθνώς ως kolotoumba. Και τώρα αναιρεί τον εαυτό του μια δεύτερη φορά καταγγέλλοντας συμβάσεις που το ίδιο είχε προωθήσει ως κυβέρνηση για την έρευνα και εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Οπως φαίνεται μάλιστα η αυτοαναίρεση είχε διάφορες εκδοχές, αφού το αρχικό «ναι» έδωσε τη θέση του και στο «όχι», αλλά και στο «παρών».

Οι συμβάσεις αυτές, τέσσερις τον αριθμό, είχαν υπογραφεί από τον πρόεδρο του κόμματος και πρώην πρωθυπουργό. Τώρα όμως από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο ίδιος και το κόμμα του δηλώνουν «παρών», ενώ τέσσερις βουλευτές του φτάνουν να καταψηφίσουν τις συμβάσεις με τον έναν από αυτούς να δηλώνει πως το κόμμα του πρέπει να ζητήσει συγγνώμη για τις πρότερες αποφάσεις του.

Κάθε κόμμα έχει δικαίωμα συμμετοχής στο παιχνίδι της πολιτικής. Κανένα κόμμα όμως, και ειδικά ένα κόμμα που έχει κυβερνήσει, δεν μπορεί να παίζει τέτοια παιχνίδια πρωτίστως με τον ίδιο του τον εαυτό. Κανένα δεν πρέπει να φέρεται με μια σχεδόν ανήλικη ανωριμότητα – ανωριμότητα που μαρτυρά μια υπαρξιακή έλλειψη ταυτότητας. Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, με απλά λόγια, δείχνει να μην ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.

Και αυτή δυστυχώς είναι η καλή εκδοχή. Γιατί δεν θα ήθελε να πιστέψει κανείς πως είναι άλλοι λόγοι που εξηγούν αυτές τις ανεξήγητες μεταστροφές. Κοινώς, πως είναι άλλα τα παιχνίδια.