Η πρόβλεψη για ανάπτυξη 2,8% στο σχέδιο του προϋπολογισμού μαρτυρά πως η κυβέρνηση έχει ανεβάσει ψηλά τον πήχη. Η αισιοδοξία αυτή εξηγείται πολιτικά. Η κυβέρνηση έχει επενδύσει πολλά σε έναν ρυθμό ανάπτυξης που ακόμη περισσότερο και από άνθηση θα μοιάζει με έκρηξη. Η αναπτυξιακή αυτή έκρηξη είναι το βασικό της αφήγημα, προϊόν με τη σειρά της ενός φιλεπενδυτικού κλίματος που θα κάνει τους επενδυτές να εμπιστευτούν την ελληνική οικονομία.

Κανένας στην κυβέρνηση δεν θα πρέπει να ξεχνάει ωστόσο τον κίνδυνο των υπερβολικών προσδοκιών. Πρόκειται για μια παγίδα που η χώρα θα πρέπει να αποφύγει πάση θυσία γιατί διαφορετικά η οικονομική αισιοδοξία θα δώσει τη θέση της στην οικονομική ανασφάλεια. Ο κίνδυνος θα γίνει ακόμη μεγαλύτερος εάν η υγεία της παγκόσμιας οικονομίας κλονιστεί έπειτα από μια τετραετία ευρωστίας. Δεν χρειάζεται πάντως να είναι κανείς οιωνοσκόπος για να δει πως οι οιωνοί δεν είναι οι καλύτεροι δυνατοί.

Η καλή υγεία της παγκόσμιας οικονομίας ήταν μια ευκαιρία που η Πορτογαλία δεν άφησε να πάει χαμένη πριν από τέσσερα χρόνια. Αυτός ήταν και ένας βασικός λόγος για τον οποίο η ιβηρική χώρα κατάφερε να υιοθετήσει μια επεκτατική πολιτική χωρίς να διαταράξει τη δημοσιονομική της ισορροπία. Η χώρα μας δυστυχώς έχασε αυτή την ευκαιρία μπλέκοντας στα γρανάζια ακόμη ενός Μνημονίου. Εύχεται κανείς το ελληνικό 2019 να είναι σαν το πορτογαλικό 2015. Αλλά πάντα με τον νου στις παγίδες.