Για να πω την αλήθεια, ήθελα να δω και τις δύο ταινίες. Δεν ήθελα να χάσω με τίποτε τον ναρκισσισμό που γίνεται σενάριο, τη στρεψοδικία που διεκδικεί δάφνες ιστορικότητας και τα περιθώρια που προσφέρει γενναιόδωρα στον εαυτό του ένας σκηνοθέτης για να κατασπαταλήσει το προσωπικό του κεφάλαιο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή