Ο λόρδος Βύρων, σύμφωνα με την ερωμένη του λαίδη Κάρολαϊν Λαμπ, ήταν κάτι «τρελό, κακό και επικίνδυνο το να τον γνωρίζεις». Η εξερεύνηση του Αντονι Πίτι γύρω από τα προσωπικά καπρίτσια και τις πνευματικές ιδιορρυθμίες του ακυρώνει τις παραπάνω κατηγορίες. Ο Βύρων ποτέ δεν ήταν παρανοημένος. Μπορεί να είχε απολαύσει τη φήμη του ως φαύλου, αλλά η παγανιστική του ακολασία επισκιάστηκε από την κληρονομιά της τιμωρητικής καλβινιστικής ανατροφής του. Και θα ήταν σίγουρα απολαυστικό, και όχι ένας κίνδυνος, να γνωρίσουμε αυτόν τον ευχάριστο συνάδελφο, του οποίου τα μάτια, όπως είπε ο Κόλριτζ, ήταν «οι ανοιχτές πύλες του ήλιου» και τα δόντια του «τόσο πολλά στάσιμα χαμόγελα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή