Οφείλω να πω ότι χαίρομαι όταν βλέπω νέους ανθρώπους να παράγουν καλλιτεχνικό – πνευματικό έργο, πόσω μάλλον υπό δύσκολες συνθήκες, γιατί αυτό υποτίθεται ότι συμβαίνει στη χώρα μας, ειδικά στον κινηματογράφο που, ως γνωστόν, θεωρείται και ακριβό σπορ. Πολλοί με ρωτούν αν υπάρχει ακόμα ελληνικός κινηματογράφος, άλλοι τον υποστηρίζουν ένθερμα λέγοντας ότι βεβαίως και υπάρχει. Φέρνουν βέβαια ως παράδειγμα τον Γιώργο Λάνθιμο, αγνοώντας ωστόσο ότι ναι μεν ο σκηνοθέτης είναι Ελληνας, αλλά ελληνικό κινηματογράφο έχει καιρό να κάνει. Είναι σαν να λέμε ότι το «Βασικό ένστικτο» του Πολ Βερχόφεν είναι δείγμα ολλανδικού κινηματογράφου, ενώ η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ταινία γυρισμένη από ολλανδό σκηνοθέτη στο Χόλιγουντ. Και ύστερα υπάρχουν και αυτοί που βλέπουν το μέλλον στις εκατοντάδες μικρού μήκους ταινίες που γυρίζονται από έλληνες φερέλπιδες σκηνοθέτες και παρουσιάζονται διαρκώς μπροστά μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή