Διαβάζεται ως «ανάγνωσμα» (για ευχαρίστηση) η κριτική; Είναι, δηλαδή, εκτός από χρήσιμη – παραδουλεύτρα της λογοτεχνίας -, και ωραία κυρά η ίδια; Πιστεύω ναι, αλλά αν αμφιβάλλει κανείς μπορεί να διαβάσει Ροΐδη, π.χ., και να χαρεί λόγο, ελληνική γλώσσα, ύφος, ευφάνταστη μεταφορά, χιούμορ, ειρωνεία… «Η έμπνευσις και η εκτέλεσις αιωνίως παλαίουσι και γρονθοκοπούνται παρά τω ημετέρω ποιητή» γράφει για τον Αχ. Παράσχο. Για την Ιστορία της ελληνικής φιλολογίας (στα γαλλικά) του Αλ. Ραγκαβή σημειώνει ότι «αφού ενέγραψεν επτακοσίους τεσσαράκοντα εξ λαμπρύνοντας σήμερον την Ελλάδα ποιητάς και συγγραφείς, ζητεί έπειτα συγγνώμην παρ’ εκείνων ους έτυχε να λησμονήση».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή