Εισβολή και ενδοβολή

Η Τουρκία εισβάλει στη Συρία σε συνεννόηση με τους μεγάλους παίκτες της περιοχής. Η χλιαρή λύπη, η ανησυχία, οι προτροπές για εγκράτεια, οι δηλώσεις ουδετερότητας και μη ανάμειξης αποκαλύπτουν μια πολύμηνη εργασία συνεννοήσεων, που έχει επεξεργαστεί και περαιώσει η Τουρκία, αποκαλύπτει ένα περίπλοκο παζλ αμοιβαιοτήτων που επιτρέπει τα εξής: Φαινομενικά, διαμορφώνεται ο χωρικός διάδρομος μέσα στον οποίο θα εγκατασταθούν πρόσφυγες από τη Συρία, στη θέση των Κούρδων (αλλάζοντας τα εθνολογικά μείγματα εις βάρος του κουρδικού πληθυσμού), επιτρέποντας στον Ερντογάν να κάνει μια θεαματική χειρονομία που απευθύνεται και στο εσωτερικό της χώρας του, αμβλύνοντας τις αντιπολιτευτικές πιέσεις. Παράλληλα ακυρώνει τη γεωγραφική κουρδική οντότητα, εγγράφεται ακόμα μία φορά ως μεγάλη και συνεκτική δύναμη στην περιοχή, επομένως εκ του πλαγίου ενισχύει τη διαπραγματευτική – διεκδικητική θέση της ως προς το πλήθος των προβλημάτων που εγείρει ή αντιμετωπίζει στην Ανατολική Μεσόγειο (φοβάμαι και στο Αιγαίο). Λόγω της πολυεστιακής σύγκρουσης, η Τουρκία και το σύστημα Ερντογάν μπορεί να κατευθύνουν επωφελέστερα τις προσφυγικές μάζες προς τις ευρωπαϊκές, ελληνικές ακτές (π.χ. αν δεν πάρει χρήματα από τον Γιούνκερ) είτε προς τη «νέα νεκρή ζώνη» (με απαίτηση χρηματοδότησης από την ΕΕ). Ητοι: Πληρώστε με να τους πάω στις κουρδικές περιοχές της Συρίας ή σας τους στέλνω με μαζικές ροές. Η Τουρκία, ουσιαστικά με διεθνή έγκριση, προχωράει σε εισβολή, πιθανότατα θα θεμελιώσει ως τετελεσμένο την κατοχή, αποδομώντας τη Συνθήκη της Λωζάννης που τη θεωρεί περιοριστική της σημερινής της ισχύος. Εκμεταλλεύεται άριστα την (κάθε) ευκαιρία, την οποία όμως συνδιαμορφώνει με μακροχρόνιες πολιτικές και lobbying. Η Τουρκία δεν αρπάζει ευκαιρίες που της έρχονται από τύχη, αλλά παράγει ευκαιρίες, προωθώντας μια μικροϊμπεριαλιστική φαντασίωση. Σχοινοβατεί ριψοκίνδυνα ανάμεσα σε αντίδικες συμμαχικές επικράτειες, παίρνει το καλύτερο που μπορεί, δεσμευόμενη όμως βαθύτερα σε μια ατέρμονη ομηρεία. Η ωμή ρήση Τραμπ «θα καταστρέψω την τουρκική οικονομία» ουσιαστικά αποκαλύπτει όλο το υπέδαφος. Η Τουρκία αυθαδιάζει δεσμευόμενη, απειθεί καθηλωμένα. Παίρνει τους S-400 και το πράσινο φως για την εισβολή στη Συρία. Πιθανόν θα επανενταχθεί στην συμπαραγωγή του F-35, ίσως αδρανοποιώντας το ρωσικό όπλο. Κερδίζει χωρικά και στρατηγικά, συγχρόνως με ξεχείλωμα των οικονομικών της δυνατοτήτων. Η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα που παράγει «εχθρούς» για να πουλάει εκδουλεύσεις φιλίας. Απειλώντας γίνεται πολύτιμη σε όλους. Η Τουρκία με την ευφυή πολιτική της δωροδοκείται από όλους, ενίοτε μάλιστα κατηγορούμενη απ’ όλους.