Η κηδεία έγινε μια βροχερή ημέρα του Μαρτίου του 2006 στο Ποζάρεβατς, 70 χιλιόμετρα από το Βελιγράδι. Εκπρόσωποι της κυβέρνησης δεν παρέστησαν ούτε συγγενείς του νεκρού – φοβόντουσαν μη συλληφθούν. Τον δικτάτορα αποχαιρέτησαν μόνο μερικές χιλιάδες οπαδοί του. Ανάμεσά τους ο Πέτερ Χάντκε, ο οποίος εκφώνησε και επικήδειο. Σε συνέντευξή του αργότερα στους New York Times, θα δικαιολογούσε την παρουσία του ως εξής: «Πιστεύω πως ο Μιλόσεβιτς ήταν μια τραγική φιγούρα. Οχι ένας ήρωας, αλλά ένα τραγικό ανθρώπινο ον. Ομως εγώ είμαι συγγραφέας, όχι δικαστής. Αγαπώ τη Γιουγκοσλαβία – όχι τόσο τη Σερβία, σίγουρα όμως τη Γιουγκοσλαβία – και ένας από τους λόγους που παρέστην στην κηδεία ήταν για να συνοδεύσω την αγαπημένη μου χώρα στην πτώση της».
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ