Οι σουφραζέτες και τα «γκαϊντούρια»

Ας τους πει όπως νομίζει κανείς. Απόδημους, ομογενείς, διαμένοντες στο εξωτερικό, θύματα της ανέχειας των περασμένων δεκαετιών ή θύματα της τελευταίας κρίσης. Την ονομασία θα μπορούσαμε να τη διαπραγματευτούμε, να επιλέξουμε ανάμεσα στην αποδημία που φέρνει στον νου τον νόστο, την ομογένεια που παραπέμπει στο κοινό μας αίμα, τη γραφειοκρατική ουδετερότητα των διαμενόντων ή την υπενθύμιση πως αυτή ήταν πάντα μια χώρα οικονομικών μεταναστών. Αλλά πώς μπορεί να είναι διαπραγματεύσιμο το εκλογικό τους δικαίωμα; Πώς μπορεί την εποχή της ηλεκτρονικής ψήφου εκείνοι να καταδικάζονται στην αποχή, σε μια μοναδική στο είδος της αναγκαστική αποχή;