Η τουρκική εισβολή στη Συρία αρχίζει να παίρνει την τροπή που θα ανέμενε κανείς σε μια περιοχή, η κατάσταση της οποίας ήταν ήδη πολύ δύσκολη, εάν όχι τραγική. Η κατάσταση γίνεται τώρα και ανεξέλεγκτη με τουλάχιστον εκατόν τριάντα χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις εστίες τους, με «μισθοφόρους» των τουρκικών δυνάμεων να προχωρούν σε εν ψυχρώ εκτελέσεις και τις επονομαζόμενες «νύφες» του ISIS, πολλές Ευρωπαίες ανάμεσά τους που αναζητούν το νόημα της ζωής στην ισλαμιστική οργάνωση, να αρπάζουν την ευκαιρία και να δραπετεύουν.

Η εισβολή των τουρκικών δυνάμεων στη Συρία υπενθυμίζει πως καμία στρατιωτική επιχείρηση, όσο μελετημένη και αν είναι, δεν μπορεί να είναι χειρουργική. Είναι κάτι που ισχύει για τον αμερικανικό στρατό που υποτίθεται πως θα επιχειρούσε σε διάφορες περιοχές και κράτη της Μέσης Ανατολής σχεδόν αναίμακτα. Πόσω μάλλον, ισχύει για τον τουρκικό στρατό, οι επιτελείς του οποίου, πολιτικοί και στρατιωτικοί, δεν διακρίνονται για την ευαισθησία τους. Αντίθετα, ο τουρκικός στρατός ανήκει στις δυνάμεις εκείνες που δεν έχουν αποφύγει τις επιδείξεις ωμότητας.

Είναι ένα ερώτημα ποιος και με ποιον τρόπο μπορεί να θέσει την ανεξέλεγκτη αυτή κατάσταση υπό έλεγχο. Το βέβαιο είναι πως δεν μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν. Οσοι εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα, με πρώτο βεβαίως τον Λευκό Οίκο, οφείλουν να αναλάβουν ευθύνες για να στερέψει αυτή η νέα πηγή ανεξέλεγκτων καταστάσεων αλλά κυρίως για να σταματήσει ακόμη μία αιματοχυσία.