Επιχείρηση «δείπνα με πολιτικούς»

Ομολογώ ότι δεν το έχω με τις κοσμικές στήλες πολύ και το λέω ως αυτοκριτική, διότι έτσι δεν θα μου είχε διαφύγει η υπέροχη είδηση της ίδρυσης ενός κλαμπ με το όνομα Utile Dulci, το οποίο μάλιστα ο ιδρυτής του διευκρινίζει ότι προφέρεται «ντούλκι», δηλαδή με την κλασική λατινική προφορά – διότι μπορεί να αγνοώ τα κοσμικά, αλλά στα φιλολογικά σκίζω, μη μας πουν και βλάχους τα club members. Ο περί ου ο λόγος, λοιπόν, ένας κύριος Ανδρέας Γιαννόπουλος, για τον οποίο διαβάζω ότι δηλώνει «πρώην στέλεχος πολυεθνικής», ίδρυσε αυτό το κλαμπ που διοργανώνει ακριβά δείπνα σε καλά εστιατόρια, με εξαιρετικούς σεφ και σομελιέ για το wine pairing, στα οποία οι συνδαιτυμόνες έχουν την ευκαιρία να συμφάγουν με διάφορες προσωπικότητες από την πολιτική, την ακαδημαϊκή κοινότητα, τον επιχειρηματικό χώρο κ.λπ., οι οποίοι, κάπου ανάμεσα στο τυρί και το γλυκό (dulci, το τερπνόν) κάνουν και μια ομιλία για το κλειστό αυτό κοινό του δείπνου (utile, το ωφέλιμο).