Μεγάλες προσδοκίες

Η κατάσταση στο θεσμικό πόκερ που έχει ξεκινήσει κι επισήμως από την περασμένη εβδομάδα δεν είναι ιδιαίτερα σύνθετη: η κυβέρνηση δεν έχει τις 200 ψήφους που χρειάζεται για να θεσμοθετηθεί η ψήφος των Ελλήνων της Διασποράς και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να του μείνει στα χέρια ο «μουντζούρης» μιας αρνητικής στάσης, προεξοφλώντας μάλιστα ότι η δική του πτήση θα είναι χαμηλή στις κάλπες που θα στηθούν εκτός συνόρων. Αν υπάρξει μια συναινετική λύση, τότε και οι δύο πλευρές κάτι θα έχουν δώσει, κάτι θα έχουν πάρει, για να διατηρηθούν και οι ισορροπίες. Εκτός κι αν το ΚΚΕ κινηθεί μέχρι τέλους σε μια διαφορετική γραμμή – και η Κουμουνδούρου μείνει μόνη κι έρημη στην άκρη του μακρόστενου οβάλ γραφείου της Διακομματικής. Τη Δευτέρα, όταν θα κατατεθεί η νέα κυβερνητική πρόταση με τους τέσσερις άξονες για μια μεγάλη συνθηκολόγηση, η εικόνα θα γίνει πιο καθαρή. Ο Γιώργος Κατρούγκαλος, πάντως, στην πρώτη συνεδρίαση εμφανίστηκε να έχει λιγότερες ενστάσεις από τον Περισσό (που επιμένει να αρνείται την επιστολική ψήφο και επιλέγει την αυτοπρόσωπη εμφάνιση των ομογενών στα προξενεία) και το ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη (που θέλει μόνον οι ξενιτεμένοι της τελευταίας δεκαετίας να διατηρούν το δικαίωμα ψήφου κατόπιν διευκολύνσεων).