«Κι αν δεν υπάρχει τίποτα κι όλοι ζούμε στο όνειρο κάποιου;» αναρωτιέται στο πρώτο σενάριο που έγραψε ο Γούντι Αλεν. Το φιλμ, «Χαρέμι για δύο», δεν είχε ενθουσιάσει το 1965 τους κριτικούς, τα πρώτα ψήγματα του αλενικού χιούμορ όμως με τη σάτιρα πάνω στην ψυχανάλυση είχαν φανεί. Οπως, ας πούμε, η συγκεκριμένη ατάκα που μπορεί να εκληφθεί και σαν ειρωνεία για το πιο συνηθισμένο παιχνίδι που παίζει το μυαλό όλων, εκείνο που ξεκινά με τη φράση «τι θα γινόταν αν». Το παιχνίδι, δηλαδή, που παίζουν αυτές τις ημέρες αριστεροί – κι όχι μόνο – συζητώντας τι θα γινόταν αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά. Αλήθεια τι θα είχε συμβεί;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ