Το «Trainspotting» και το γράμμα του νόμου

Φθινόπωρο 1996. Ο εισαγγελέας Ισίδωρος Ντογιάκος, κλειδωμένος σε μια κινηματογραφική αίθουσα, προσπαθεί να αποφασίσει αν η αντισυμβατική ταινία του Ντάνι Μπόιλ – βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ερβιν Γουέλς – «Trainspotting» είναι κατάλληλη για προβολή στις ελληνικές αίθουσες. Εξάλλου, οι τηλεοπτικοί… ιεροεξεταστές της εποχής είχαν ήδη αποφανθεί (χωρίς φυσικά να την έχουν παρακολουθήσει προηγουμένως): η ταινία αποτελεί «ωδή στη χρήση ναρκωτικών». Εκατόν ογδόντα έξι λεπτά αργότερα, όσο δηλαδή διαρκούν δύο προβολές της ταινίας back to back, ο Ντογιάκος βγαίνει από την αίθουσα και δίνει το πράσινο φως για την προβολή της στο ευρύ κοινό.