Φθινόπωρο 1996. Ο εισαγγελέας Ισίδωρος Ντογιάκος, κλειδωμένος σε μια κινηματογραφική αίθουσα, προσπαθεί να αποφασίσει αν η αντισυμβατική ταινία του Ντάνι Μπόιλ – βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ερβιν Γουέλς – «Trainspotting» είναι κατάλληλη για προβολή στις ελληνικές αίθουσες. Εξάλλου, οι τηλεοπτικοί… ιεροεξεταστές της εποχής είχαν ήδη αποφανθεί (χωρίς φυσικά να την έχουν παρακολουθήσει προηγουμένως): η ταινία αποτελεί «ωδή στη χρήση ναρκωτικών». Εκατόν ογδόντα έξι λεπτά αργότερα, όσο δηλαδή διαρκούν δύο προβολές της ταινίας back to back, ο Ντογιάκος βγαίνει από την αίθουσα και δίνει το πράσινο φως για την προβολή της στο ευρύ κοινό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή