Οι περισσότεροι καλλιτέχνες έχουν ένα έργο-ορόσημο. Ενα κείμενο που αγαπούν, στο οποίο επιστρέφουν και αισθάνονται ότι μέσα από αυτό μπορούν να εκφραστούν. Για τον Γιάννη Παρασκευόπουλο αυτό είναι «Ο γλάρος» του Αντον Τσέχοφ. Εχοντάς το σκηνοθετήσει στο Εθνικό Θέατρο της Κραϊόβα το 2015, αλλά και το 2018 σε μια συμπαραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων και του Θεσσαλικού Θεάτρου, επιστρέφει για τρίτη φορά σε αυτήν την κωμωδία με τη λίγη δράση και τα πέντε καντάρια έρωτα, όπως το περιέγραφε ο ίδιος ο Τσέχοφ (εννοώντας βέβαια την «ανθρώπινη κωμωδία» με τους όρους του Μπαλζάκ). Ετσι παρουσιάζει τον «Γλάρο» στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν ως μια παραγωγή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή