Μόνο ως ευτυχές μπορεί να χαιρετιστεί το γεγονός ότι η διακομματική επιτροπή που συστάθηκε γι’ αυτόν τον σκοπό κατάφερε να καταλήξει σε συμφωνία για την ψήφο των αποδήμων. Η ικανοποίηση όμως μετριάζεται εάν αναλογιστεί κανείς πως για να επιτευχθεί αυτή η συμφωνία χρειάστηκε να απομονωθεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τις υπόλοιπες κοινοβουλευτικές δυνάμεις ώστε να αναγκαστεί να συρθεί στη συναίνεση αλλάζοντας την αρχική αρνητική του στάση.

Ο σκοπός, που δεν ήταν άλλος από την εφαρμογή στην πράξη ενός από το Σύνταγμα αναγνωρισμένου δικαιώματος για τους απόδημους, τελικά επιτεύχθηκε. Η αξιωματική αντιπολίτευση όμως εκτέθηκε. Και δεν εκτέθηκε μόνο στα μάτια εκείνων για τους οποίους η μετανάστευση σε μια άλλη χώρα ισοδυναμούσε ουσιαστικά με στέρηση του εκλογικού τους δικαιώματος. Εκτέθηκε και ως πολιτική δύναμη διακηρυγμένος στόχος της οποίας είναι το «πλάτεμα της δημοκρατίας». Με αυτή τη στάση ωστόσο κανένας τέτοιος στόχος δεν επιτυγχάνεται. Αντίθετα, θυσιάζεται στον βωμό των όποιων μικροκομματικών υπολογισμών.

Δεν μπορεί ασφαλώς να μην παρατηρήσει κανείς πως εξαιτίας αυτής της αρνητικής στάσης, αλλά και της φοβικής στάσης άλλων κομμάτων δεν αναγνωρίστηκε η επιστολική ή ακόμη και η ηλεκτρονική ψήφος όχι μόνο για τους έλληνες πολίτες που ζουν μακριά από τη χώρα τους, αλλά και για εκείνους που αδυνατούν να μεταβούν στα εκλογικά τους τμήματα για άλλους λόγους. Το «πλάτεμα της δημοκρατίας» απαιτεί τόλμη. Εκείνο όμως που δυστυχώς επικράτησε ήταν η ατολμία.