Από τη στάση του λεωφορείου επί της Βασιλίσσης Σοφίας ως το εσωτερικό του Πάρκου Ελευθερίας δεν υπάρχει υπόστεγο. Οσο περπατήσεις, τόσο θα μουσκέψεις – τρέξεις δεν τρέξεις. Το αντιλαμβάνομαι παπί εντός πια του εστιατορίου – μετά την ξαφνική και δυνατή μπόρα (επονείδιστη και απεχθής). Η απελπισία μου μεγάλη. Η προσκεκλημένη για γεύμα όμως έχει τη λύση. Σε είκοσι λεπτά ο βοηθός της μου φέρνει ένα φρεσκοαγορασμένο μπλουζάκι. Μπαίνω στο μπάνιο του εστιατορίου My Park μουσκεμένος με σακάκι ταλαίπωρος μεσήλικoς και βγαίνω σαν τον Κοβάλσκι από το «Λεωφορείον ο πόθος». Αστειεύομαι. Η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου χαμογελά και έχει το ύφος του ανθρώπου για τον οποίο εκείνο που για τους άλλους φαντάζει παράλογο, εκείνη απλώς έχει τη λύση του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή