Από τη στάση του λεωφορείου επί της Βασιλίσσης Σοφίας ως το εσωτερικό του Πάρκου Ελευθερίας δεν υπάρχει υπόστεγο. Οσο περπατήσεις, τόσο θα μουσκέψεις – τρέξεις δεν τρέξεις. Το αντιλαμβάνομαι παπί εντός πια του εστιατορίου – μετά την ξαφνική και δυνατή μπόρα (επονείδιστη και απεχθής). Η απελπισία μου μεγάλη. Η προσκεκλημένη για γεύμα όμως έχει τη λύση. Σε είκοσι λεπτά ο βοηθός της μου φέρνει ένα φρεσκοαγορασμένο μπλουζάκι. Μπαίνω στο μπάνιο του εστιατορίου My Park μουσκεμένος με σακάκι ταλαίπωρος μεσήλικoς και βγαίνω σαν τον Κοβάλσκι από το «Λεωφορείον ο πόθος». Αστειεύομαι. Η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου χαμογελά και έχει το ύφος του ανθρώπου για τον οποίο εκείνο που για τους άλλους φαντάζει παράλογο, εκείνη απλώς έχει τη λύση του.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ