Ηταν ολόκληρο συριζαϊκό σχέδιο; Αλλη μια τσιπρική αυταπάτη; Απλή βαρουφακική φαντασίωση; Ονειρο ζωής του Λαφαζάνη; Καμία σημασία δεν έχει και μάρτυρας η εξεταστική που δεν συστήθηκε για να το ψάξει. Εχει σημασία όμως πως το 2015 μια χώρα της ευρωζώνης έφτασε τόσο κοντά στον γκρεμό όσο δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να φανταστεί κανείς. Από την καταστροφή μπορεί να τη χώρισε κάτι λιγότερο από μια ανάσα, στη ζωή μπορεί να κρατήθηκε με κάτι λεπτότερο από μια κλωστή. Ο κίνδυνος δεν βρισκόταν μόνο στο φαντασιακό των «μενουμευρώπηδων», ήταν απολύτως υπαρκτός. Και δεν προερχόταν μόνο από το δημοψήφισμα, τα capital controls και την υπερήφανη διαπραγμάτευση. Ο ουσιαστικός κίνδυνος βρισκόταν στην πεποίθηση μιας κυβέρνησης ότι υπήρχε ένας άλλος τρόπος για να απαλλαγεί αυτή η χώρα από το βάρος τη κρίσης.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ