Από τον ισχυρισμό του τούρκου υπουργού Εξωτερικών περί εσκεμμένης κακομεταχείρισης προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας γίνεται σαφές πως η Αγκυρα είναι αποφασισμένη όχι μόνο να εργαλειοποιήσει την κρίση, αλλά και να το κάνει με έναν τρόπο που δεν γνωρίζει όρια. Η τουρκική κυβέρνηση αναζητά παγίως οφέλη συνολικότερα από την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και από αυτήν την πάγια όσο και εναγώνια αναζήτηση δεν θα μπορούσε ασφαλώς να λείπουν οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές.

Αν λάβει κανείς υπόψη του το γεγονός ότι η Τουρκία ελέγχει το μέτωπο της Βόρειας Συρίας έχοντας αποκομίσει μια αίσθηση κυριαρχίας στην περιοχή, καταλήγει εύκολα στο συμπέρασμα ότι θα συνεχίσει το κυνήγι του οφέλους με ακόμη μεγαλύτερη επιμονή και ακόμη λιγότερα όρια. Η εκμετάλλευση του Προσφυγικού βρίσκεται από αυτήν την άποψη ψηλά στην τουρκική ατζέντα. Κι αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοήσει η Αθήνα: είναι η πραγματικότητα των ροών αυτών καθαυτές, αλλά είναι και η πραγματικότητα της εκμετάλλευσης των ροών.

Πρόκειται για ένα διπλής φύσης πρόβλημα, στο οποίο ασφαλώς δεν χωρούν εύκολες λύσεις, αλλά ούτε και αντιπαραθέσεις όπως αυτή δυστυχώς που σημειώθηκε ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση με αφορμή τους ισχυρισμούς του τούρκου υπουργού Εξωτερικών. Τέτοιες προκλήσεις μόνο εσωτερικούς διαξιφισμούς δεν θα έπρεπε να προκαλούν. Αντίθετα, απαιτείται ομοψυχία και για τη διαχείριση του Προσφυγικού, αλλά και για τον χειρισμό των προκλήσεων.