Η Τουρκία θα είναι πάντοτε στη γειτονιά μας

Εχω μερικές φορές την εντύπωση ότι δεν θέλουμε να κατανοήσουμε ότι η Τουρκία, είτε μας αρέσει είτε όχι, θα είναι εσαεί δίπλα μας. Θα συνορεύουμε. Ούτε εμείς πρόκειται να μετακομίσουμε κάπου ανάμεσα στο Βέλγιο και στο Λουξεμβούργο (αφήστε που μια τέτοια μετακόμιση δεν θα ήταν και τόσο επιθυμητή), ούτε η Τουρκία κάπου στην Υποσαχάροα Αφρική, αρκετά μακριά μας. Είμαστε όμηροι της γεωγραφίας. Και αφού η Τουρκία θα είναι δίπλα μας, στόχος μας θα πρέπει να είναι να διαμορφώσουμε μεταξύ μας τις καλύτερες δυνατές σχέσεις ως βάση προστασίας των αξιών και συμφερόντων μας. Μπορεί ο γείτονάς μας να είναι δύστροπος, δύσκολος ή με οτιδήποτε άλλο προτιμούμε να τον εννοιολογήσουμε, αλλά εναλλακτική λύση έξω από την καλή γειτονία και φιλική σχέση δεν υπάρχει. Μπορεί ο γείτονάς μας να μην τη θέλει αυτή τη σχέση ή να νομίζουμε ότι δεν τη θέλει. Αλλά παρά ταύτα οφείλουμε να προσπαθούμε, χωρίς βέβαια να εμφανιζόμαστε αφελείς, αλλά ψύχραιμοι μαθητές του Ελευθέριου Βενιζέλου και του Κεμάλ Ατατούρκ, οι οποίοι παρά τις τραυματικές εμπειρίες κατάφεραν να φτάσουν σε υποδειγματική για την εποχή ελληνοτουρκική φιλία.