Μεταξύ μας έχω την αίσθηση ότι αρχίζουν να ανοίγουν στόματα για τις Πρέσπες. Και να σχηματίζεται η πραγματική αλλά ελάχιστα κολακευτική εικόνα για το παιχνίδι που παίχτηκε.
Κατ’ αρχήν ο Κοτζιάς. Ο εκ των πρωταγωνιστών και τέως υπουργός Εξωτερικών έγραψε ότι «οι Ευρωπαίοι δεν κράτησαν τον λόγο τους έναντι της Βόρειας Μακεδονίας» («ΤΑ ΝΕΑ», 26/10).
Είναι η πρώτη ρητή ομολογία ότι κάποιοι «Ευρωπαίοι» είχαν υποσχεθεί στα Σκόπια κάποιο αντάλλαγμα. Ομολογία δηλαδή ότι υπήρξε συναλλαγή και μάλιστα παρασκηνιακή.
Διότι τέτοια απόφαση, ανακοίνωση ή δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν καταγράφεται πουθενά.
Συνεπώς, ποιος έδωσε τον λόγο του; Τι υποσχέθηκε κρυφά κάτω από το τραπέζι; Με ποιες αρμοδιότητες και ποια εξουσιοδότηση;
Και επειδή κάθε παζάρι χρειάζεται δύο πραματευτές, προκύπτει ένα πρόσθετο ερώτημα: στην κυβέρνηση του Κοτζιά τι έταξαν; Υποθέτω ότι οι ημέτεροι δεν προθυμοποιήθηκαν δωρεάν να λύσουν το Σκοπιανό και ότι οι υποσχέσεις μάλλον υλοποιήθηκαν διότι δεν ακούω γκρίνιες. Ποιες ήταν όμως;
Να σημειώσω πως έως τώρα καμία επίσημη πλευρά, ούτε στις Βρυξέλλες, ούτε στην Αθήνα, ούτε στα Σκόπια, δεν έχει αποδεχτεί ότι συνέβη κάτι τέτοιο. Ο πρώτος που σπάει δημοσίως την ομερτά είναι ο Κοτζιάς.
Αλλά επειδή, όπως είπαμε, λύθηκαν οι γλώσσες, την ίδια μέρα με το άρθρο του Κοτζιά δημοσιεύτηκε συνέντευξη του Γκόραν Μίλεφσκι, υπουργού Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Βόρειας Μακεδονίας.
Ο οποίος επιβεβαιώνει τον Κοτζιά. «Οι Βρυξέλλες μάς είχαν υποσχεθεί ότι αν επιτυγχάναμε την υπογραφή συμφωνίας με τους γείτονες (…) θα αρχίζαμε ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Εμείς σεβαστήκαμε τη συμφωνία, η ΕΕ δεν τη σεβάστηκε».
Και ο υπουργός προσθέτει το εξής ξεκούδουνο:
«Οπως ορίζει η Συμφωνία των Πρεσπών, η εφαρμογή της είναι συνδεδεμένη με την ευρωπαϊκή μας προοπτική» («ΕφΣυν», 26/10).
Δηλαδή όχι μόνο η υπογραφή της Συμφωνίας είχε αντάλλαγμα, αλλά και η εφαρμογή της τελεί υπό προϋποθέσεις.
Ομολογώ πως τέτοια ξεδιάντροπη συναλλαγή ακόμη και το πιο καχύποπτο μυαλό δυσκολεύεται να τη συλλάβει.
Διότι αυτό που προκύπτει ξεκάθαρα είναι ότι κάποιοι τύποι πούλησαν κανονικό βαλκανικό παπατζιλίκι. Κι όταν την πάτησαν στη Σύνοδο Κορυφής θυμήθηκαν την αστάθεια στην περιοχή – η οποία πάντως τα τελευταία είκοσι χρόνια μια χαρά σταθερή ήταν….
Φαίνεται όμως ότι η συναλλαγή έχει και after sale service. Ο Κοτζιάς και διάφοροι συριζαίοι εγκαλούν τώρα τον Μητσοτάκη επειδή δεν εμπόδισε τον Μακρόν να βάλει βέτο σε κάτι που δεν είχε συμφωνήσει. Σωστά. Κανονικά έπρεπε να τον πλακώσει στις γρήγορες.
Αλλά, όπως θα έλεγε και ο πρώην πρωθυπουργός, α ρε μπαγάσες, μας πήραν χαμπάρι!