Ηταν αρχές Οκτωβρίου του 1997 όταν ο Στάθης Τραπεζαλίδης αποκαρδιωμένος έβλεπε το περίπτερό του στην Πανεπιστημίου να χάνεται μέσα στην τρύπα του Μετροπόντικα. Το περίπτερο είχε πάρει κλίση μία μέρα νωρίτερα και το τέλος έδειχνε αναπόδραστο. Τις ώρες που ακολούθησαν μέχρι το περίπτερο να εξαφανισθεί μέσα στην τρύπα του μετρό, εκείνη η γωνιά της Πανεπιστημίου είχε γίνει το κέντρο του σύμπαντος για τον ελληνικό μικρόκοσμο. Τα τηλεοπτικά βαν παρατάχθηκαν για απευθείας συνδέσεις αναμένοντας το μοιραίο και οι αναλύσεις έδωσαν και πήραν στα τηλεοπτικά παράθυρα – για τις ευθύνες της κατασκευάστριας εταιρείας, τους κινδύνους που εγκυμονεί η υπόγεια επέλαση του Μετροπόντικα και λοιπά. Οι καταγγελίες έπεφταν βροχή για τις διαβεβαιώσεις που έδινε μέχρι πρότινος η Αττικό Μετρό ότι το έργο ήταν ασφαλές, ενώ οι δεσμεύσεις για πλήρη αποζημίωση του περιπτερά ακούγονταν σαν λόγια κατόπιν εορτής. Το θέμα κάλυψε το δικό του τριήμερο, όπως όλα τα θαύματα, και απέκτησε πανελλήνια διάσταση. Αυτονόητα έγινε και πολιτικό, οδηγώντας την κυβέρνηση σε θέση απολογουμένου. Κάποιοι ζητούσαν και παραιτήσεις υπουργών, καθώς ήταν επιβεβλημένη η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή