Η Λιουντμίλα Ουλίτσκαγια είναι μια κορυφαία εν ζωή προσωπικότητα των ρωσικών γραμμάτων και μία από τις σπουδαιότερες συγγραφείς του καιρού μας. Γεννήθηκε στα Ουράλια το 1943 και ξεκίνησε την επιστημονική της καριέρα ως γενετίστρια. Εχασε, όμως, την επαγγελματική της θέση -από το Ινστιτούτο Γενετικής της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ- λόγω αντικαθεστωτικής δράσης, η οποία περιελάμβανε σύνταξη και διακίνηση παράνομου λογοτεχνικού υλικού (σαμιζντάτ). Τόσο η ίδια όσο και η οικογένειά της υπέστησαν τρομακτικές διώξεις από το σοβιετικό καθεστώς. Στα γράμματα εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1980 και -ελέω περεστρόικας- καταπιάστηκε με όλα τα είδη του λόγου. Το 1992 κυκλοφόρησε η πρώτη νουβέλα της, «Σόνιετσκα» και έκτοτε τα έργα της έχουν τιμηθεί με πλήθος βραβείων, ενώ πριν από λίγο καιρό φιγουράριζε ανάμεσα στα φαβορί για την κατάκτηση του Βραβείου Νομπέλ Λογοτεχνίας. Το 2009, εξάλλου, ήταν υποψήφια για το Διεθνές Βραβείο Booker. Στα ελληνικά έχουν κυκλοφορήσει τα «Η Μήδεια και τα παιδιά της» (Ωκεανίδα, 2000, εξαντλημένο), «Χαρούμενη κηδεία» (Καστανιώτης, 2001) και «Τα ψέματα των γυναικών» (Καστανιώτης, 2008). Τα τελευταία χρόνια ζει στην Ιταλία απαυδισμένη από τη χρόνια καταπίεση στη χώρα της και ενώ έχει εκφραστεί εναντίον του Πούτιν και της πολιτικής για την Ουκρανία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή