Το 1949 η Κίνα βρισκόταν πίσω από την Ινδία από την άποψη του οικονομικού δυναμικού της. Βρισκόταν στον βυθό της παγκόσμιας κατάταξης, στο επίπεδο των αφρικανικών χωρών. Με την επικράτηση της επανάστασης ξεκίνησε μια πορεία ανάπτυξης με 10% ετησίως αύξηση του ΑΕΠ κατά μέσο όρο (παρά τις πολιτικές περιπέτειες του «μεγάλου άλματος» και της «πολιτιστικής επανάστασης»). Μετά το 1978 τα ποσοστά ξεπερνούσαν το 10%, για να φτάνουν ενίοτε το 14% και 15%, όπως συνέβη με το βιομηχανικό μπουμ του 1984.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή