Καιρός για ποιητές. Μουντός, βροχερός, ελαφρά κρύος, που δεν είναι χειμώνας ούτε όμως και καλοκαίρι, άλλα είναι αυτό το περίεργο πράγμα που δεν ξέρει τι είναι, και δεν ξέρεις και συ τι θέλεις μαζί του – κακόκεφος. Να καθίσει ο πρόεδρος Λευτέρης ο τεράστιος να το γράψει το «βροχή και σήμερα, βροχή στη στέγη μας, βροχή στην πόρτα μας, ατέλειωτη βροχή. Και συ στα σύνορα, σ’ ένα χαράκωμα και γύρω θάνατος ατέλειωτη βροχή». Κι ύστερα να τους πάρει τους στίχους του Λευτέρη του θεού ο Σπανός και να τους «ντύσει» όπως εκείνος μόνο γνώριζε, και να το δώσουν το τραγουδάκι στη Δήμητρα Γαλάνη να το εκτελέσει ιδανικά. Και έπειτα από αυτή, όλοι εμείς μαζί της. Ψυχές ρομαντικές ή αλλοτριωμένες από τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Ψυχές πονεμένες ή ψυχές που τραγουδάνε για την παρέα. «Βροχή και σήμερα… ατέλειωτη βροχή» για τους πολλούς, «ωραία» μέρα, παραγωγική, για ποιητές, συνθέτες, ερμηνευτές. Ακόμη και μέσα στη μελαγχολική ακινησία του φθινοπώρου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή