Ακέραιος και καμωμένος από μπρούντζο θάφτηκε στο χώμα ως πολύτιμο – ίσως και ως συνδεόμενο με τη λατρεία – αντικείμενο για να γλιτώσει κατά τη διάρκεια μιας επικίνδυνης περιόδου και να διασωθεί για τις επόμενες γενεές. Και για πρώτη φορά βρέθηκε κάτω από το φως του ήλιου 3.300 χρόνια μετά την κατάκρυψή του, καθώς μόλις πριν από λίγους μήνες εντοπίστηκε από την αρχαιολογική σκαπάνη. Ο λόγος για έναν διπλό πέλεκυ που ανακαλύφθηκε στη μυκηναϊκή ακρόπολη του Γλα Βοιωτίας, μιας εγκατάστασης επτά φορές μεγαλύτερης από τις πολύχρυσες Μυκήνες, η οποία ιδρύθηκε κατά τον 13ο αιώνα π.Χ., την ίδια περίοδο με τα έργα αποστράγγισης της λίμνης Κωπαΐδας, τα οποία συνιστούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά τεχνικά έργα της προϊστορίας  στον ελληνικό χώρο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή