Το θεωρητικό έργο του Νικολάου Ανδρουλάκη θησαύρισε τη νεότερη δογματική του ποινικού δικαίου και φώτισε τη σκέψη γενεών ποινικολόγων της θεωρίας της πράξης. Τα στοιχεία της διδασκαλίας του, που καθιστούν διακριτή τη συμβολή του, είναι η κριτική και αναστοχαστική προσέγγιση των προβλημάτων ερμηνείας και εφαρμογής του ποινικού δικαίου. Η μετριοπάθεια και η σοβαρότητα καθιστούν το έργο του κανόνα και μέτρο ευθύνης για όσους τιμούν το πνεύμα που το διέπει. Ο Νικόλαος Ανδρουλάκης συνομιλεί με το παρελθόν των θεωριών, με το παρόν της καθημερινής δοκιμασίας τους και το μέλλον στο οποίο, όπως πιστεύει, οφείλει να συμβάλει η φιλοσοφία και η επιστήμη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή