Επόμενη δικάσιμος για την πολύκροτη δίκη της ΧΑ είναι στις 18 Δεκεμβρίου, οπότε και θα δοθεί η οριστική ημερομηνία κατά την οποία θα μάθουμε την πρόταση της εισαγγελέως. Μια δίκη που πέρασε από πολλά κύματα και με την απολογία του αρχηγού Νίκου Μιχαλολιάκου, που συζητήθηκε πολύ, την εβδομάδα που διανύσαμε. Καθυστερήσεις, αντεγκλήσεις, επεισόδια, μεταφορά σε διαφορετικές αίθουσες. Στο κάδρο βέβαια η Μάγδα Φύσσα – αν και για τη δίκη ενοποιήθηκαν δεκάδες υποθέσεις, πέραν της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, που αφορούν μέλη της οργάνωσης. Ας ξεκινήσουμε από τον Μιχαλολιάκο και όσα είπε στην απολογία του – κι ενώ έξω από το Εφετείο δεκάδες αντιφασιστικές οργανώσεις έδιναν τον δικό τους τόνο σε ένα πρωί που για πολλούς χαρακτηρίστηκε ιστορικό. «Ο Μιχαλολιάκος εμφανίστηκε με ένα έτοιμο γραμμένο κείμενο που το συμβουλευόταν την πρώτη ώρα της απολογίας του και πριν αρχίσουν οι ερωτήσεις της έδρας. Μετά το διάστημα αυτό, δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις ερωτήσεις επαρκώς καθώς έδινε λογικοφανείς μεν απαντήσεις, αλλά για την έδρα και για εμάς που έχουμε πλήρη γνώση του αποδεικτικού υλικού είναι εύκολο να τις καταρρίψουμε στις αγορεύσεις μας. Στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων όπως κάθε ναζί, δηλαδή αρνήθηκε την ιδεολογία του, κατονόμασε και “κρέμασε” τους συναγωνιστές του, προσέβαλε τη νοημοσύνη της έδρας και του ακροατηρίου. Οι απαντήσεις του σε θέματα όπως οι διαγραφές μελών μετά τις επιθέσεις που καταλογίστηκαν στη ΧΑ ήρθαν σε αντίφαση με τις απαντήσεις άλλων ηγετικών στελεχών, όπως του Κασιδιάρη, του Παππά και του Παναγιώταρου, αλλά και του αποχωρήσαντος Μίχου. Υπέγραψε την καταδίκη του, όπως και όλοι οι συγκατηγορούμενοί του, καθώς ακολούθησε την τακτική της πλήρους άγνοιας, γεγονός που ενόψει των λοιπών στοιχείων που έχουμε δει, θα αποβεί μοιραίο για αυτόν. Ομοίως μοιραίος και ο ναζιστικός χαιρετισμός των μελών της ΧΑ που τον συνόδευαν μέσα στο δικαστήριο και κατά την αποχώρησή του σηκώθηκαν και επιδεικτικά χαιρέτησαν» λέει στα «ΝΕΑ» η Ελευθερία Τομπατζόγλου, συνήγορος της οικογένειας Παύλου Φύσσα. Ο Θανάσης Καμπαγιάννης πάλι, μέλος της πολιτικής αγωγής, σχολιάζει ως εξής την απολογία Μιχαλολιάκου: «Ο αρχηγός έδωσε τους πάντες και τα πάντα για τη διάσωσή του. Οπως είπε ο ίδιος, “ήρθε να υπερασπιστεί τη Χρυσή Αυγή”. Αληθές αν θεωρηθεί ότι ο ίδιος είναι η Χρυσή Αυγή (και κανένας άλλος). Αυτή είναι τελικά και η μόνη αλήθεια».
Για όσους έχουν εικόνα της δίκης, όλα αυτά τα χρόνια, συχνά και μέρος της κοινωνίας ήταν διάδικος αφού σε κάποιες περιπτώσεις το αντιφασιστικό κίνημα ήταν πρωταγωνιστής στις συνεδριάσεις. Σαν να ολοκληρώθηκε μια πολιτική ταυτόχρονα διαδικασία. Συχνά έμπειρα στελέχη του αντιφασιστικού χώρου αλλά και δικηγόροι μιλούσαν για «εθνικοσοσιαλισμό» ή ναζισμό περιγράφοντας τον πυρήνα της ιδεολογίας της ΧΑ. Οι άμεσα εμπλεκόμενοι στη διαδικασία βέβαια ήταν πιο προσεκτικοί. «Πολιτική προέκταση έλαβε η δίκη εκτός αιθούσης, καθώς μέσα στην αίθουσα η πολιτική αγωγή διαφύλαξε το ποινικό σκέλος ώστε να μην υπάρξει καμία αμφιβολία ότι δικάζονταν εγκλήματα και όχι ιδεολογίες. Σε επίπεδο πολιτικών ζυμώσεων όμως η παρουσία των κινημάτων βοήθησε τόσο στην προώθηση της δίκης προς τον κόσμο, ακόμα και προς μέλη του αντιφασιστικού κινήματος, που αμφισβητούσαν την αξία και χρησιμότητά της, αλλά και προς κόσμο που λόγω της έλλειψης ενημέρωσης από τα κυρίαρχα ΜΜΕ δεν είχε πλήρη εικόνα» μας λέει η Τομπατζόγλου.
ΔΙΚΗ – ΜΑΜΟΥΘ. Ενώ έχει ενδιαφέρον το πώς απαντούν οι δικηγόροι για την καθυστέρηση της δίκης όλο αυτό το διάστημα: «Ο χρόνος που απαιτήθηκε ήταν επακόλουθος του τεράστιου αποδεικτικού υλικού. Συνολικά, περίπου 230 μάρτυρες, μόνο από το κατηγορητήριο ήταν σχεδόν 150, και οι λοιποί είχαν προταθεί από υπεράσπιση και πολιτική αγωγή. Ο αριθμός των αναγνωστέων εγγράφων του κατηγορητηρίου ήταν τέτοιος που απαιτήθηκαν περίπου 6 μήνες για να αναγνωσθούν αυτά, αντίστοιχο διάστημα διήρκεσε και η ανάγνωση των εγγράφων που προσκομίστηκαν από κατηγορουμένους και πολιτική αγωγή. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα πρέπει να συνυπολογισθεί η αποχή των δικηγόρων που κράτησε 6 μήνες [σημειωτέον ότι αρχικά η πολιτική αγωγή είχε ζητήσει και της είχε χορηγηθεί άδεια από τον ΔΣΑ για να συνεχιστεί η εκδίκαση, γεγονός που σήμαινε ότι δεσμευόταν αντίστοιχα και η υπεράσπιση να παραστεί καθώς η άδεια μιας πλευράς καλύπτει και την άλλη, όμως οι υπερασπιστές της ΧΑ υπέβαλαν αίτημα στον Σύλλογο για ανάκληση της άδειας, και αυτό έγινε δεκτό, γεγονός ασυνήθιστο]. Αλλά και κάποιες καθυστερήσεις όπως, για παράδειγμα, η προβολή ενστάσεων και αιτημάτων από τη μεριά της υπεράσπισης που δεν είχαν καμία νόμιμη βάση και προβάλλονταν απλά για να καθυστερήσει η διαδικασία. Εάν λάβει κανείς υπόψη ότι η δίκη εδώ και τρία χρόνια λαμβάνει χώρα 8-12 φορές τον μήνα, είναι σαφές ότι δεν υπήρξε καθυστέρηση, αλλά τεράστιος όγκος αποδεικτικού υλικού». Σήμερα η ΧΑ εκτός Βουλής, σε έναν κυκεώνα εμφύλιου πολέμου και με εκκρεμή την πρόταση της εισαγγελέως, μοιάζει να περνά στο χρονοντούλαπο. Παρότι υπάρχει ισχυρό το επιχείρημα πως μέρος τής ατζέντας της έχει διαχυθεί στην κοινωνική Ακροδεξιά και με αφορμή το Μεταναστευτικό αναζωπυρώνεται.