Οι μέρες του Νοέμβρη φέρνουν πάντα στη μνήμη την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973. Τύχη αγαθή, φέτος, τις ίδιες αυτές μέρες, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις το βιβλίο του Γιάννη Σεργόπουλου «Στο ΕΑΤ – ΕΣΑ μια μαρτυρία για τα χρόνια της δικτατορίας», το οποίο αναμοχλεύει ακόμα περισσότερο τις μνήμες, αναδεικνύει τη βία του δικτατορικού καθεστώτος και προκαλεί μια αναστοχαστική προσέγγιση της περιόδου και των πολλαπλών επιπτώσεών της στην εγχώρια κοινωνία. Στο βιβλίο ο συγγραφέας περιγράφει τη συμμετοχή του στην πάλη κατά της δικτατορίας και παράλληλα τη σταδιακή ανάπτυξη του αντιστασιακού φοιτητικού κινήματος. Ο λόγος του όμως δεν είναι ηρωικός. Με ένα λιτό ύφος καταγράφει, εκτός από τις συλλογικές αντιστασιακές συμπεριφορές, όπως η κατάληψη της Νομικής και βέβαια του Πολυτεχνείου, τη θλιβερή μοναξιά του κελιού μετά τη σύλληψή του αλλά και της παρανομίας του αργότερα μέχρι την πτώση της δικτατορίας. Καταδεικνύει δε κυρίως την κατάστασή του ως απογυμνωμένου από κάθε δικαίωμα ανθρώπου απέναντι στην ωμότατη βία των πραιτοριανών εσατζήδων του καθεστώτος. Το δίκαιο όμως και η ηθική της αντίστασής του στην ανελευθερία ήταν η δύναμη και η αντοχή της ιδιότητάς του ως ανθρώπου και ως πολίτη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή