Ρητορική

«Είναι άλλο πράγμα η ιδιωτικοποίηση του μάνατζμεντ μιας εταιρείας και άλλο πράγμα η ιδιωτικοποίηση ενός φυσικού μονοπωλίου που είναι τα δίκτυα αερίου». Ηταν μια από τις πολλές επισημάνσεις του Αλέξη Τσίπρα χθες στο Πνευματικό Κέντρο Γρεβενών. Οφείλει κανείς να παραδεχθεί πως ο συριζαίος αρχηγός της ριζοσπαστικής εποχής δεν θα εκστόμιζε ποτέ κάτι τέτοιο. Οφείλει, δηλαδή, να του αναγνωρίσει ότι ύστερα από τεσσεράμισι χρόνια εξουσίας έχει αφήσει κάτι από τον αριστερό του εαυτό στην άκρη, αφού δεν αναθεμάτισε όλες τις ιδιωτικοποιήσεις. Μετά την παραδοχή βέβαια προκύπτει η γνωστή απορία: Η αλλαγή στην τσιπρική ρητορική είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας πολιτικής ενηλικίωσης; Ή μήπως είναι ένδειξη του πολιτικού πραγματισμού κάποιου που έχει διαβλέψει ότι το κόμμα του θα επιβιώσει ως κόμμα εξουσίας μόνο εφόσον στραφεί στην Κεντροαριστερά; Κατά έναν παράδοξο τρόπο, την απάντηση τη δίνει ο ίδιος κάθε φορά που κατεβαίνει για λουτρό στην κομματική του βάση – όπως στη χθεσινή του συνομιλία με μαθητές λυκείου των Γρεβενών που κάνουν κατάληψη.