Δος μοι τούτον τον ξένον

Οι δυο εγκαταλελειμμένες μονές που δόθηκαν για να καταλύσουν πρόσφυγες με τα παιδιά τους, μας έκοψαν τη χαρά στη μέση. Πώς να καταλύσεις στην ερημιά, μακριά από προσώπου γης; Τα ντουβάρια είναι ασφαλώς χρήσιμα, οι άνθρωποι όμως είναι απείρως χρησιμότεροι, έστω κι αν είναι παράξενοι, με γενειάδες και ράσα οι μεν,  με δανεικά φούτερ και στραβοπατημένα παπούτσια οι δε. Αυτή τη συνύπαρξη θα ήθελα να ευλογήσει η εκκλησία, στο μέτρο των δυνατοτήτων της. Γιατί η κοινή γνώμη προσδοκά και επικροτεί τέτοιες προσπάθειες και θα συνεχίσει να τις προσδοκά και να τις επικροτεί όσο το κλειστό σύστημα της εκκλησίας ανοίγει τα παραθυρόφυλλά του στα βάσανα της χώρας. Ελεημοσύνη την έλεγαν παλιά, αλληλεγγύη τώρα. Ποια σκοτεινή παρεξήγηση έσπειρε αντιπαλότητα ανάμεσα στις δύο λέξεις; Οπως και να το πεις, όποιες προθέσεις και να τους αποδώσεις, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Για άλλους θεάρεστο και για άλλους δίκαιο. Να την πάλι η διχαστική λειτουργία της γλώσσας…