Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τότε που ένα στρουμπουλό αγόρι, υποδυόμενο τον Μέλιο στο μυθιστόρημα «Ενα παιδί μετράει τ’ άστρα» κοίταζε ψηλά και έλεγε «θέλω να γίνω μπασκετμπολίστας»… Οταν αξιώθηκε να γίνει μπασκετμπολίστας, ανέβασε ψηλότερα τον πήχη και έβαλε σκοπό της ζωής του «να γίνω επαγγελματίας μπασκετμπολίστας». Εγινε κι απ’ αυτό. Και ύστερα έγινε ο Σλούκας! Ο Σλούκας του Μέγα Αλέξανδρου, του Μαντουλίδη, του Αρη, του Ολυμπιακού και της Φενέρμπαχτσε: ο Σαλονικιός Σλούκας που από το 2015 κατοικοεδρεύει στην Κωνσταντινούπολη και την περασμένη Κυριακή πριν από τον αγώνα πρωταθλήματος με την Μπεσίκτας, δίκην αντιρρησία (εργασιακής) συνείδησης δεν άγγιξε με το χέρι του όπως όλοι οι υπόλοιποι συμπαίκτες του, ένα πανό που ήταν αφιερωμένο στην 81η επέτειο από τον θάνατο του γεννημένου στη Θεσσαλονίκη, Κεμάλ Ατατούρκ!

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή