Οι πρόσφυγες μπορούν να ενταχθούν και να προοδεύσουν

«Ονομάζομαι Ζαχαρίας Ιμάμ, γεννήθηκα στην Αθήνα από γονείς σύρους μετανάστες. Ο πατέρας μου ήρθε το 1990 και η μητέρα μου το 2000. Την απέλασαν από το αεροδρόμιο. Ξανάρθε με τη βοήθεια του εργοδότη του πατέρα μου, που για μένα είναι ο θείος μου. Η μητέρα του, που μεγάλωσε εμένα και τη μικρότερη αδελφή μου Τζαμίλα, είναι η γιαγιά μας, αυτή που μας έμαθε ελληνικά. Τα παιδιά του είναι τα ξαδέλφια μας». Με αυτά τα λόγια ο 18χρονος Ζαχαρίας δίνει στα «ΝΕΑ» μία σύντομη περιγραφή του γενεαλογικού δέντρου του. Ενός δέντρου σπάνιου, εξωτικού, που κάποια από τα κλαδιά του μπολιάστηκαν στον κορμό του και στέριωσαν, με λίπασμα τον αλληλοσεβασμό.