Η σημασία του να είσαι ο Μπρούνο Σουλτς

Την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 1942, στις έντεκα το πρωί, καιρός μουντός, ο αξιωματικός των SS Kαρλ Γκίντερ συνάντησε κατά τύχη, στη γωνία της οδού Ταράσα Σεβτσένκο του Ντροχόμπιτς, τον ζωγράφο, συγγραφέα, λογοτεχνικό κριτικό, δάσκαλο καλλιτεχνικών Μπρούνο Σουλτς, ηλικίας πενήντα ετών. Τράβηξε το πιστόλι του και πυροβόλησε δύο φορές. Λέγεται πως ο Σουλτς έπεσε νεκρός κρατώντας στα χέρια του μια φραντζόλα ψωμί. Ηταν η ανεκτίμητη αμοιβή του εκείνης της ημέρας για τον κόπο του να ζωγραφίζει στην κατοικία του Φέλιξ Λαντάου, στους τοίχους του δωματίου του γιου του, ιστορίες από τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ. Ο Λαντάου, ένας από τους δολοφόνους του αυστριακού καγκελάριου Ντόλφους κατά την είσοδο των Γερμανών στη χώρα (Ανσλους, Μάρτιος 1938), ήταν το κεντρικό πρόσωπο για το πρόγραμμα εξολόθρευσης των Εβραίων της Γαλικίας, περιοχής μεταξύ Πολωνίας και Ουκρανίας, που είχε περάσει στα χέρια των Μπολσεβίκων στην έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίοι την παρέδωσαν στη Βέρμαχτ το Ιούλιο του 1941, κατά την έναρξη της γερμανικής εισβολής στη Ρωσία (επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα»).